BİR AŞK ŞİİRİ...

SERDAR TUNCER-KURBANIM
 

Kurbanım Yar adıyla başlayayım sözüme Gülsüz bağda bülbül ötmez kurbanım Sözü önce söyleyeyim özüme Yoksa kalpten kalbe gitmez kurbanım Sen senin olmazsan tüm dertler biter Varını yokunu mürşidine ver Ustanın elinde kütük ol yeter Teslim olan zarar etmez kurbanım Güvenme kendine ben oldum diye Pişenler hamım der, bir düşün niye Tövbe lazım ettiğimiz tövbeye Bir tövbeyle bu iş bitmez kurbanım İltifat beklemek kırılmak nedir O kapıdan kovsa sen bacadan gir Ha sevmiş ha dövmüş ikisi de bir Sevmese kaşını çatmaz kurbanım Çalış nasibini al dünyadan yana Ama sanma dünya yar olur sana Ahiret parası lazım insana Güneş hep batıdan batmaz kurbanım Hizmet yoksa himmet olmaz bu kesin Hem hizmet nimettir böyle bilesin Gayret et gönle gir “benimdir” desin Sultan kölesini atmaz kurbanım Yap dediğini yap emrine göre Bu iş bensiz olmaz deme boş yere O eli tutmuşsa insan bir kere Nefsini hesaba katmaz kurbanım Cahiller ağzını açınca ben der Ben deyip yol alan var mı hiç göster Eli hep güzel gör kendini hep yer Tezek su dibine batmaz kurbanım Günahtı sevaptı bunlar boş hesap Her neyi yaparsan Allah için yap Avamın işidir bu hesap kitap Aşıklar kar zarar gütmez kurbanım Dua kabul, niye sıddıkın ahı Ne dedi hızıra nakşibend şahı Hatırla idrak et anla bu rahı Ben sadıkım demek yetmez kurbanım Sadakat ne derse doğru demekmiş Onsuz doğrulara eğri demekmiş Sadakat sıddıkın bağrı demekmiş Ciğer yanar duman tütmez kurbanım Er olmak isteyen serinden geçer Bir saki elinden badeyi içer Seç deseler yarin zehrini seçer Ağyarın balını tatmaz kurbanım Sözün özü derdi minnet bil cana Yare can ver ki can yar olsun sana Serdar isen serini koy meydana Kurbanlara bıçak tutmaz kurbanım

Serdar Tuncer